”Her Aşk Biraz Kendinin Katilidir”, Emre KALCI
Ardından Gelen Şarkı: A Thousand Kisses Deep – Leonard Cohen
1 Mayıs 2020 tarihli yayından…
Bazen dalıp gittiğimde eskilere, hafif bir yanık kokusuyla bulunduğum ana geri dönüyorum.
İnsanın içi yanınca kokusu duyulur mu?
Doğruymuş!
Mantıksız ama doğru…
Mesela seni özlemem gibi, mesela hala seni sevmem gibi mantıksız ama acıtacak kadar doğru!
Seni gördüm geçenlerde, tek başına yürüyordun. Düşünceliydin biraz. O halini görünce (alışkanlıktan) ne derdin olduğunu kestirebildim hemen.
Ben ise yolu karşısından aynı yöne yürüyordum.
Neden sonra seni izleyen gözlerime takıldı gözlerin. Öylece baktın, öylece baktım.
Birbirlerini biryerlerden çıkarmaya çalıştıkları için bakışan, sonunda tanışmadıklarında karar kılan iki yabancı gibi ayırdık yine gözlerimizi.
Tanışıyorduk ama yabancıydık.
Mantıksız ama doğru… Şimdi yabancıyız.
Hatalar insanı yaşamdan ne kadar uzaklaştırabilir, kendisine ne kadar yabancı eder?…
Sadece;
”Bir sene önce bugün sana bağlandım,
Hata mıydı, değil miydi hala bilinmez.”
dizelerini hatırladığım bir şiir bile yazmayı düşüdüm…
O bile yarım kaldı… Her şeyin yarım kaldığı gibi…
(iki yarımın bir bütün ettiğini öğrendin mi sonunda merak ediyorum…)
”Benden sana iyi şeyler kalmadı mı?” dersen, tabii ki var.
Sadece. şiirlerim;
Okudukça yaşanmışlığı hatırlatıp güldüren,
Okudukça bitenleri hatırlatıp ağlatan…
Senile ilgili yarım değil de, tamamiyle sahip olabildiğim tek şey onlar…
”Gerisi zaten önemli değil”, ”hepsini unuttum”, ”zaman her şeye ilaç” gibi yalanları
sık sık söylüyorum kendime ama,
Aklım, yüreğimi aldatamadı henüz…
Ancak böyle ara sıra dalıp gittiğimde geliyorsun aklıma. (yine yalan!)
Böyle zamanlarda, bendeki bir şeyleri öldürdüğünde olan inancım daha da artıyor.
Ölüler nefes alır mı?
Mantıksız ama doğru!
Mesela aşk gibi,
Mesela bağlanmak gibi
Mantıksız,
Ama acıtacak kadar doğru!
Nefes alıp verişlerim ara sıra hafif bir dumanla sıkışıyor…
O tanıdık yanık kokusunun dumanıyla…
Yorum yapılmamış